Sunset in La Paz, 4061mtr
Wat een wereld
Lang geleden koos ik voor fotografie en voor werken bij National Geographic. Dat laatste werd ‘m niet… Maar door de jaren heen kreeg ik wel veel opdrachten over de hele wereld. Wat is er veel moois en wie wonen daar allemaal? En die landschappen, daar kan ik me in verliezen! Ik heb er een site voor gemaakt: www.bramvis.nl
En gevaarlijk?
“Tegenwoordig meer dan vroeger”, antwoord ik als ik deze vraag krijg. Sommige gebieden moet je gewoon niet heen gaan als er herrie is, maar er blijft heel veel mogelijk. Het verbaast mij hoeveel vriendelijke mensen ik telkens ontmoet en die lastige enkeling vergeet ik dan ook snel. Goed organiseren en nadenken is wel belangrijk, want het reizen zelf is vaak vermoeiend door verschillen in tijd, eten, temperatuur en door alle indrukken. Maar het is het dubbel en dwars waard.
Als mens en dier je recht aankijken heb je echt contact.
Maar niet altijd de beste foto. Pas als er langer contact is, ook zonder spreken, is er de rust voor een ontspannen moment met wederzijdse interesse. Dan kun je een goede face-to-face foto maken.
Bij werken buiten de studio en vooral buiten Nederland is het aanpassen, organiseren en minimaliseren.
Dat laatste slaat op de beperkte apparatuur die je mee mag nemen in het vliegtuig. Alles moét mee want nog nooit heb ik het risico genomen om niet te kunnen fotograferen of filmen op de bestemming. Fotospullen, paspoort en geld, de rest is onbelangrijk. Ik heb al eens meegemaakt dat mijn bagage op de verkeerde airport lag en ik alleen met slippers, één korte broek en apparatuur een week rond trok in Tanzania. Mooie foto’s gemaakt. Je komt altijd met verhalen en indrukken thuis waar je lekker op kunt herkauwen in de tuin.
